|
Me rastin e shënimit të përvjetorit të rënies së dëshmorit të kombit, Komandant i Logjistikës në Brigadën 153 të UÇK-së, ISMET ASLLAN –PRAPAPSHTICA, i cili ra heroikisht me 24 mars 1999, në një atentat të organizuar nga policia serbe!
Familjes, shokëve të luftës dhe bashkëvendasëve!
E nderuara Nënë, e nderuara Familje e Ismet Asllanit, të nderuar bashkëluftëtarë dhe bashkëvendasë!
Megjithëse gjendem shumë larg nga Kosova, në këto ditë marsi kur po përkujtojmë ditët e lavdisë të luftëtarëve të UÇK-së, që më nuk janë në mes nesh, këto ditë të heroizmit të dëshmorëve si dhe të dhimbjes e krenarisë për ta, shpirtërisht jam me Ju, pavarësisht se jam me mija kilometra larg Atdheut.
Me rastin e këtij përvjetori ju përcjellë ngushëllimin tim e të familjes sime në mërgim dhe në Prishtinë, dhe ju njoftoj se ndaj me ju plotësisht, dhimbjen e kujtimet për humbjen e Ismetit në atë fillim pranvere të përgjakshme të vitit 1999.
Bishat serbe edhe njëherë treguan fytyrën e vet prej hienave te Karpateve, duke zënë pusinë e duke vrarë njërin prej Luanëve të Asllanëve, të Prapashticës, të Gollakut, të Prishtinës, të Kosovës e të gjithë Shqipërisë. Pusia serbe në të cilën ra Ismeti ishte letërnjoftimi i një bishe të plagosur për vdekje, e cila po e ndiente se ishte në rrugën e vet të fundit për në ferr, dhe donte që pas vete të merrte sa më shumë shqiptarë. Në pranverën e vitit 1999 u mbyll përgjithmonë shekulli serb në Kosovë! Mbi Serbinë ra rrasa e atij varri, të cilin ajo e kishte hapur për Kosovën. Por ajo na shkaktoi dhimbje të pa harruara, duke na e vrarë edhe njërin prej legjendave të Kosovës Ismet Asllanin, Ismet Bukën, Ismet Pushkën, Ismet Shqipërinë!
Shokët e tij të luftës në Nënzonën e Gollakut të UÇK-së në krye me Komandantin Adem Shehun në Malësi dhe Albani në Zonën e Neredimës me aradhat e UÇK-së, ja kanë marrë gjakun shumëfish.
Ismet Asllani u vra veti i treti vëlla, ndërsa djali Albani e vëllezërit e kushërinjtë tjerë ti tij, luftëtarë, kishin marrë plagë nëpër beteja të ndryshme të UÇK-së, brenda Kosovës dhe rreth kufirit mes Kosovës e Serbisë. Dua të them me këtë rast, se gjaku i tyre dhe i gjithë dëshmorëve të kombit na thërret që të bashkohemi, pa dallim partie e krahine, që amanetin e tyre ta qojmë në vend.
Lufta e tyre na ka bashkuar dhe ai gjak i derdhur për liri duhet të na bashkojë përsëri në një Lëvizje kombëtare për bashkim brenda një shteti Shqiptar, unik e të vetëvendosur, i cili pastaj mund të mendojë për integrime në një Evropë të popujve të pavarur e të barabartë!
LAVDI DËSHMORËVE TË RËNË DHE LUFTËTARËVE TË GJALLË TË KOMBIT!
Abdullah Prapashtica
|
